‘Bijdragen aan een beter Breda? Gewoon doen!’
‘Bijdragen aan een beter Breda? Gewoon doen!’
Hoe kun je bijdragen aan de doelstellingen van Verbeter Breda als het gaat om kansengelijkheid voor elke inwoner? Dat bespraken vertegenwoordigers van zo’n honderd Bredase bedrijven en maatschappelijke organisaties donderdag 23 november tijdens de Themabijeenkomst Verbeter Breda van Betrokken Ondernemers Breda.
“In 2040 is iedereen in staat om in Breda voldoende kansen te kunnen pakken om zelf zijn of haar leven waardevol in te richten”, citeert de nieuwe directeur van Verbeter Breda Jessie Bekkers-van Rooij het uitgangspunt van het programma. “We willen de nieuwe generatie bestaanszekerheid meegeven. Daar zijn drie bouwstenen voor nodig”, somt ze op. “Een leefbaar inkomen, een goede woonruimte in een fijne buurt, de kans om te kunnen worden wie je wilt zijn.”
Verkeerd mensbeeld
Hoe belangrijk dat is, vertelt Dalila Sayd even daarvoor al. Met een persoonlijk verhaal, recht uit het hart, maakt ze duidelijk waar ze als jonge vrouw met Marokkaanse achtergrond tegenaan is gelopen. “Ik heb op acht verschillende basisscholen gezeten, als gevolg van verhuizingen, maar ook als gevolg van een verkeerd mensbeeld.”
Dat verkeerde mensbeeld zorgt voor kansenongelijkheid, geeft ze aan. Kinderen uit de lagere sociaal economische klasse krijgen vaak een te laag schooladvies. Daarbij gaat het niet alleen over mensen met migratieachtergrond. “Maar in het algemeen over gezinnen in armoede, waarover veel vooroordelen zijn: ze zouden arm of zielig zijn en ze kunnen niet met geld omgaan.”
Vooroordelen bepalen hoe kinderen zich ontwikkelen, maakt ze duidelijk. Door te lage verwachtingen ontstaat in veel gevallen een levenslange achterstand. De permanente confrontatie met die lage verwachtingen heeft twee reacties tot gevolg, schetst ze. “Ze gaan overcompenseren, of ze gaan zich afzetten tegen de instituties en bouwen een enorm wantrouwen op tegen de gevestigde orde.”
Opgroeien met weinig kansen kent vele gezichten. “Het is alsmaar je best doen en toch elke keer aan het kortste eind trekken. Kansenongelijkheid betekent ook op het moment dat je ‘kansrijk’ bent dat je nog steeds te dealen hebt met fysieke of psychische trauma’s uit je kansarme periode”, verwijst ze naar haar eigen geschiedenis: als jonge vrouw droomt ze ervan om chefkok te worden, werkt ze bij sterrenrestaurants, maar ziet die droom in duigen vallen door een botvergroeiing aan haar beide voeten. Een gevolg van het dragen van te kleine schoenen in haar jeugd, omdat er geen geld was voor nieuwe.
Gedeelde verantwoordelijkheid
Hoe kun je die kansenongelijkheid ombuigen naar kansengelijkheid? Daar gaat het deze middag over. Dalila geeft een voorzet. “Verandering en verantwoordelijkheid liggen niet alleen bij mensen in een kwetsbare positie, maar ook bij de mensen die kansenongelijkheid in stand houden. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid. Om onze eigen verhalen te delen en om te luisteren naar die van een ander.” Dat is dan ook hetgeen waar Dalila zich als directeur van Het Eetschap voor inzet. Opdat de afstand tussen beleidsmakers – zij die er over gaan – en burgers in een kwetsbare positie – zij die het ondergaan – verkleind wordt en er meer wederzijds begrip ontstaat en beleid beter aansluit.
Workshops
Over hoe je een bijdrage kunt leveren aan kansengelijkheid, spreken de deelnemers deze middag tijdens verschillende workshops. Bijvoorbeeld hoe te handelen als je als ondernemer in de schulden terechtkomt, of wat moet je weten als bedrijf om iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen. Dat levert bij de aanwezigen verschillende inzichten op. “Dat je als werkgever meer moet kijken naar de intrinsieke waarde van mensen”, vertelt een van hen.
Justin Goetzee ervaart als moderator van de matchingsworkshop van het Werkgeversservicepunt (WSP) wat het betekent als je een oordeelloos gesprek voert met mogelijke werknemers. “Vijftig procent van de werkgevers maakte duidelijk dat ze door willen praten, of de sollicitant kunnen helpen met een doorverwijzing naar een collega. Ik heb gezien wat het doet als je zonder elkaar te zien, met de ruggen naar elkaar toe een gesprek voert.”
Aan de bak
Hoe kun je kinderen van groep 4 tot en met 7 een bredere oriëntatie op de wereld bieden, zodat ze in aanraking komen met zaken die ze van huis uit niet meekrijgen. Dat bespreken de deelnemers in de workshop ‘Rijke Schooldag’. Het levert uiteindelijk een reeks ideeën op, zoals een cursus Artificial Intelligence. In de workshop ‘Aan de bak garantie’ daagt de workshopleider de aanwezigen uit hoe ze van dit succesvolle initiatief uit Rotterdam Bredase variant van kunnen maken. “We moeten aan de bak”, concludeert een van de deelnemers op een vraag van dagvoorzitter Jacques van den Broek.
Dat is ook de conclusie van de aanwezigen bij de workshop over een Verbeter Breda certificaat, waarbij de vraag centraal staat over hoe een certificaat zou kunnen helpen aan het verwezenlijken van de doelen van Verbeter Breda. Gaat de ondertekening van een certificaat, waarin organisaties onder meer onderschrijven dat ze staan voor diversiteit en inclusie, een voorspelbaar inkomen en maatschappelijke betrokkenheid, daarbij helpen? “Het maakt je bewust van wat er moet gebeuren”, erkent een van de aanwezigen. “Het biedt herkenbaarheid”, stelt Peter van der Schans van Van Lanschot Bankiers.
Een aantal van de ondernemers waarschuwt dat Verbeter Breda niet moet verzanden in praatsessies. “Het is tijd voor actie”, verwoordt Marike de Waard van ViaJou Werving en Selectie haar gevoel. “Vertel mij maar gewoon wat ik moet doen.” Claudia Vroegop van Ierssel: “Zoek naar de leiders die dit echt doen, die dit in gang zetten. Waak ook voor greenwashing op dit onderwerp.”
Omarmen SDG’s
Hoe dat zou kunnen, vertelt dagvoorzitter Jacques van den Broek, oud-CEO van Randstad. Hij geeft aan hoe dit bedrijf wereldwijd een aantal van de Sustainable Development Goals heeft omarmd, die bij de kern van het bedrijf passen. “De visie van Randstad is: je moet sociaal nuttig zijn als bedrijf.” Dat is in deze krappe arbeidsmarkt nog belangrijker dan ooit. “Want je gaat geen jonge mensen meer vinden als bedrijf als je niet kunt aangeven waar je voor staat.”
Zo maakt de oud-CEO van Randstad duidelijk dat werken aan kansengelijkheid ook kansen biedt voor ondernemers. Hoe je dat kunt doen, vertelt Dalila Sayd eerder op de middag. “Werken aan kansengelijkheid betekent mensen niet uitsluiten omdat ze anders zijn, omdat ze er anders uitzien, een andere kleur hebben of een andere taal spreken. Werken aan kansengelijkheid is niet meteen oordelen over een ander of je terugtrekken in een groep gelijkgezinden en alles wat anders is afwijzen.”
Voelen
Jessie Bekkers-van Rooij besluit de middag met een oproep om met haar contact te zoeken, zodat het programma Verbeter Breda naar daden wordt vertaald. Ook als je niet weet wat je precies kunt bijdragen. “Dat is niet erg, als je maar voelt dat je kunt bijdragen.”